Granice moralności w „Życzeniu śmierci”

 

„Zdesperowany chirurg postanawia zemścić się na gangsterach, którzy brutalnie napadli na jego rodzinę.”

Uwaga! Notka może zawierać spoilery.

Paul Kersey (w roli głównej Bruce Willis) to szanowany chirurg pracujący w jednym z chicagowskich szpitali. Pewnego wieczoru w trakcie jego dyżuru na blok operacyjny trafiają żona i córka Paula. Kobiety zostały napadnięte przez trójkę włamywaczy, którzy połasili się na kosztowności chirurga. Kiedy policyjne śledztwo nie posuwa się naprzód, mężczyzna postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Zdobywa broń, ukradkiem zabierając ją przywiezionemu pacjentowi i rusza wymierzyć sprawiedliwość za krzywdę wyrządzoną jego rodzinie. Zajmujący się na co dzień ratowaniem ludzkich żyć lekarz zyskuje przydomek „Ponurego Żniwiarza”.

Fabuła filmu skłania do refleksji nad dylematami etycznymi związanymi z powszechnym dostępem do broni i wymierzaniem sprawiedliwości na własną rękę. Zaprezentowana historia sugeruje łatwość, z jaką w Stanach Zjednoczonych można zdobyć broń palną – i w sposób legalny, i nie. Paradoksalnie wzbudza to wątpliwości co do kwestii bezpieczeństwa. Co się wydarzy, gdy większość obywateli wejdzie w jej posiadanie? Czy środek zaradczy nie stanie się głównym i uniwersalnym narzędziem rozwiązywania wszelkich problemów?

Przytoczony problem prowadzi do rozważań nad granicami moralności. Czy zemsta za doznaną krzywdę jest jakkolwiek moralna? Czy ewentualny brak tej moralności jest uzasadniany przez sprawiedliwość? I czy w ogóle jej wymierzanie powinno leżeć w rękach pokrzywdzonego, nawet jeśli zawodzą uprawnione do tego instytucje? Czy można usprawiedliwić „Ponurego Żniwiarza”, przyjmując jego perspektywę – pogrążonego w rozpaczy męża i ojca?

Jak potoczą się jego losy i jakie stanowisko przyjmie amerykańska policja? Dowiedz się, oglądając „Życzenie śmierci” (2018). Produkcja dostępna na platformie HBO Max.

Daria